نگار روخ چکاو؛ اعظم انصاری
چکیده
استفاده از کانتینرها به عنوان ابزار حمل محموله‌ها در دهه‌های اخیر به‌سرعت رواج یافته و منجر به پیدایش مفهوم حمل‌ونقل چندوجهی گردیده است. این شیوه از حمل‌ونقل حداقل با ترکیبی از دو شیوه مختلف حمل و در قالب یک قرارداد واحد صورت می‌پذیرد. متأسفانه در حال حاضر هیچ قانون متحدالشکل بین‌المللی در حوزه حمل‌ونقل چندوجهی وجود ندارد و انتظار ...
بیشتر
استفاده از کانتینرها به عنوان ابزار حمل محموله‌ها در دهه‌های اخیر به‌سرعت رواج یافته و منجر به پیدایش مفهوم حمل‌ونقل چندوجهی گردیده است. این شیوه از حمل‌ونقل حداقل با ترکیبی از دو شیوه مختلف حمل و در قالب یک قرارداد واحد صورت می‌پذیرد. متأسفانه در حال حاضر هیچ قانون متحدالشکل بین‌المللی در حوزه حمل‌ونقل چندوجهی وجود ندارد و انتظار ایجاد چنین قانونی در آینده نزدیک نیز نمی‌رود؛ بنابراین تمامی کنوانسیون‌های بین‌المللی حمل‌ونقل یک‌وجهی در مورد مرحله مرتبط با آن‌ها در حمل‌ونقل چندوجهی اعمال می‌گردند. درهرحال در مواردی هم‌پوشانی‌های قابل توجهی میان مقررات لازم‌الاجرای کنوانسیون‌های یک‌وجهیِ مختلف در مورد حمل‌ونقل چندوجهی وجود دارد و این هم‌پوشانی‌ها مشکلاتی را در زمینه قانون حاکم بر حمل‌ونقل چندوجهی ایجاد می‌نمایند. به‌منظور رفع این مشکل در برخی موارد کنوانسیون‌های حمل یک‌وجهی قواعد حل تعارضی را ایجاد نموده‌اند. این نوشتار با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی موارد محتمل بروز هم‌پوشانی‌هایی میان مقررات قواعد هامبورگ و قواعد رتردام (به عنوان دو کنوانسیون بین‌المللی مرتبط با حمل دریایی) در حمل‌ونقل چندوجهی و قواعد حل تعارض آن‌ها در مورد این هم‌پوشانی‌ها را واکاوی می‌نماید.
عبدالحسین شیروی؛ اعظم انصاری
چکیده
امروزه هماهنگ سازی قانونی در خصوص اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی و منافع و معایب آن یکی از مباحثات علمی مناقشه برانگیز در حقوق تجارت بین‌الملل می‌باشد. این امر به‌خصوص بعد از انعقاد موافقتنامه ی اعمال اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی سازمان تجارت جهانی و تأکید آن بر هماهنگ سازی در وضع اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی با در نظر گرفتن ...
بیشتر
امروزه هماهنگ سازی قانونی در خصوص اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی و منافع و معایب آن یکی از مباحثات علمی مناقشه برانگیز در حقوق تجارت بین‌الملل می‌باشد. این امر به‌خصوص بعد از انعقاد موافقتنامه ی اعمال اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی سازمان تجارت جهانی و تأکید آن بر هماهنگ سازی در وضع اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی با در نظر گرفتن استانداردهای بین‌المللی مربوطه مورد توجه قرار گرفته است. هدف این نوشتار شناسایی میزان آزادی عمل اعضا در اتخاذ اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی براساس مقررات هماهنگ سازی موافقتنامه مذکور می‌باشد.
نوشتار حاضر با تکیه بر تجزیه و تحلیل تحت اللفظی و مفهومی از متن این موافقتنامه، نشان میدهد که موافقتنامه مزبور درصدد هماهنگ سازی قانونی کامل در زمینه اقدامات بهداشتی نبوده و به اعضای سازمان در اتخاذ اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی آزادی عمل می دهد. در نهایت به منظور تشویق اعضا برای حرکت به سوی هماهنگ سازی مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی، چنین فرض شده است که تنها اقدامات مطابق با استانداردهای بین‌المللی با سایر مقررات این موافقتنامه و همچنین موافقتنامه ی گات 1994 سازگار می باشد.
