میثم رامشی؛ همایون مافی؛ رسول بهرامپوری
چکیده
اعتبار اسنادی به عنوان یک ابزار پرداخت بینالمللی که امروزه رواج گستردهای میان بازرگانان در عرصه تجارت بینالملل یافته است، همواره به عنوان وسیلهای قابل اطمینان برای حفظ منافع و حقوق طرفین قرارداد پایه، مورد استفاده قرار گرفته است. بازرگانان و فعالان عرصه تجارت بینالملل، علیرغم استفاده گسترده از این ابزار پرداخت، ...
بیشتر
اعتبار اسنادی به عنوان یک ابزار پرداخت بینالمللی که امروزه رواج گستردهای میان بازرگانان در عرصه تجارت بینالملل یافته است، همواره به عنوان وسیلهای قابل اطمینان برای حفظ منافع و حقوق طرفین قرارداد پایه، مورد استفاده قرار گرفته است. بازرگانان و فعالان عرصه تجارت بینالملل، علیرغم استفاده گسترده از این ابزار پرداخت، به ماهیت آن و منبع تعهدات موجود در این ابزار پرداخت بینالمللی، توجه کمتری دارند. این پژوهش به شیوه تحلیلی – توصیفی، ماهیت حقوقی اعتبارات اسنادی و دیدگاههای پیرامون این موضوع را با توجه به مقررات موجود در این زمینه مورد بررسی قرار میدهد. حقوقدانان برای تحلیل حقوقی ماهیت اعتبار اسنادی و منبع تعهدات موجود در آن، دیدگاههای متفاوتی ارائه کردهاند که برخی با توجه به تفاوتهای موجود میان ماهیت اعتبار اسنادی با قراردادها، ایقاعات و اسناد تجاری، بر این اعتقادند که باید اعتبار اسنادی را به عنوان یک ابزار پرداخت بینالمللی با ماهیتی مستقل و منحصر به فرد تحلیل نمود، لکن اغلب این دیدگاهها، مبتنی بر حقوق قراردادها بوده و ماهیت اعتبار اسنادی را در قالب قرارداد تحلیل کردهاند که این دیدگاه با مبانی پذیرفته شده در نظام حقوقی ایران مطابقت بیشتری دارد.